Μος, Μαρσέλ

(Marcel Mauss, Επινάλ 1872 – Παρίσι 1950). Γάλλος ανθρωπολόγος και κοινωνιολόγος. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Μπορντό και στην Ανώτατη Σχολή Θετικών Επιστημών, στο Παρίσι. Ο Μ. υπήρξε ο ιδρυτής του Ινστιτούτου Εθνολογίας (1925), ενώ το 1931 κατέλαβε την έδρα της κοινωνιολογίας στο Κολέγιο της Γαλλίας. Με τη συνεργασία και άλλων επιστημόνων επιμελήθηκε την κυκλοφορία της εφημερίδας Κοινωνιολογικά Χρονικά (την οποία είχε ιδρύσει ο θείος του Εμίλ Ντούρκαιμ) με βασικό στόχο την διάδοση των ιδεών τους και των κοινωνιολογικών μεθόδων τους. Κυριότερα από τα έργα του είναι τα Ανάλεκτα ιστορίας των θρησκειών (1909), σε συνεργασία με τον Iμπέρ, Εγχειρίδιο εθνολογίας (1947), Κοινωνιολογία και ανθρωπολογία (1950). Κατέστη ιδιαίτερα γνωστός με το έργο Δοκίμιο για το δώρο (1925, επανέκδοση 1954), μια μελέτη που πραγματευόταν τις οικονομικές υποχρεώσεις, οι οποίες στηρίζουν τους διάφορους τύπους ανταλλαγών, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο αυτές οι ανταλλαγές, που λειτουργούν ως πλήρη κοινωνικά δεδομένα, συντελούν στην οργάνωση όλων των διαστάσεων της κοινωνίας, συνεισφέροντας τελικά στην ενδυνάμωση του δεσμού ανάμεσα στα μέλη της κοινωνίας.